امروزه شیشه های سکوریت و لمینت به عنوان یکی از پرکاربردترین و محبوبترین انواع شیشه ها در صنعت ساخت و ساز شناخته میشوند. این دو نوع شیشه دارای شباهت ها و تفاوت هایی هستند که در این مقاله به بررسی آنها خواهیم پرداخت. هدف از این بررسی، کمک به انتخاب شیشه مناسب به عنوان یک عنصر سازه ای است. اما قبل از بررسی تفاوت ها، لازم است با هر یک از این نوع شیشه ها آشنا شویم.
شیشه معمولی به عنوان ساده ترین نوع شیشه، در ضخامت های متفاوتی از ۲ میلیمتر تا بیش از ۲۰ میلیمتر تولید می شوند. این شیشه ها به عنوان شیشه خام و غیر سکوریت، ابتدایی ترین و شکننده ترین نوع شیشه های ساختمانی به شمار میروند. با انجام عملیات حرارتی و افزودن لایه های محافظ، این شیشه ها به مدل های پیشرفته تری تبدیل میشوند. شیشه های معمولی به دو دسته فلوت و سوپر کلیر تقسیم میشوند. شیشه های فلوت به دلیل وجود نا خالصی های زیاد، شفافیت کمتری دارند و به همین دلیل به شیشه های سبز نیز مشهورند. در مقابل، شیشه های سوپر کلیر با نا خالصی و موج کمتری تولید می شوند و بنابر این کیفیت بالاتری دارند و رنگ سبز کمتری از خود نشان می دهند.
شیشه خام پس از تولید و آماده سازی، به اندازه های مورد نیاز برش داده می شوند و سپس عملیات سوراخ کاری بر روی آن ها انجام می گیرد. بعد از این مراحل، شیشه ها تحت فرآیند حرارتی در کوره های خاص قرار میگیرند تا به شیشه سکوریت تبدیل شوند. در این فرایند، شیشه در دما های بالای ۷۰۰ درجه سانتی گراد به طور یکنواخت حرارت می بیند و سپس به سرعت با دمیدن هوای سرد به هر دو طرف آن، خنک می شود.
شیشه لمینت به دلیل ویژگی های منحصر به فرد، در بسیاری از پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب شیشه با طلق PVB (پلی وینیل بوتیرال) نه تنها مقاومت و استحکام شیشه را افزایش میدهد، بلکه ایمنی را نیز به طرز چشمگیری بهبود می بخشد. در صورت شکستن شیشه لمینت، قطعات آن به طلق چسبیده و از پخش شدن آنها جلوگیری می شود. این ویژگی در ساختمان های مرتفع و مناطق پرخطر، به ویژه در برابر بلایای طبیعی مانند زلزله یا آتشسوزی، بسیار حیاتی است و می تواند جان افراد را نجات دهد. علاوه بر این، شیشه لمینت دارای عایق صوتی خوبی است و ساختار آن به کاهش سر و صدا کمک می کند که این ویژگی از نقاط قوت آن به شمار می رود.
شیشه ها از جمله متریال های پرکاربرد در ساخت و ساز هستند، به ویژه شیشه های دوجداره. نکته مهمی که باید به آن توجه شود، ایمنی شیشه است. شیشه های معمولی به دلیل شکنندگی، نمی توانند امنیت فضا را تأمین کنند. فرآیند حرارتی که بر روی شیشه معمولی انجام میشود، منجر به تولید شیشه سکوریت می شود. برای سکوریت کردن، ابتدا باید شیشه ها به ابعاد و فرم دلخواه برش داده شوند و سپس در کوره های مخصوص تا دمای ۶۳۰ درجه گرم شده و به سرعت خنک شوند. این فرایند باعث ایجاد تنش های کششی و فشاری در شیشه می شود که در نتیجه آن، شیشه سکوریت در صورت شکست به ذرات ریز و غیر برنده تبدیل می شود، که خطر کمتری برای مصرفکننده دارد.
با توجه به فرآیند های خاصی که برای تولید شیشه سکوریت انجام میشود، قیمت آن به طور طبیعی بیشتر از شیشه های معمولی است. قیمت شیشه سکوریت بسته به ضخامت، نوع و ابعاد آن معمولاً بین ۱.۵ تا ۴ برابر بیشتر از شیشه های معمولی با همان ابعاد و ضخامت است.
تشخیص ظاهری بین شیشه سکوریت و شیشه معمولی چندان آسان نیست. الگوی شکست شیشه، کلید شناسایی آن است. اگر شیشه پس از شکستن به ذرات ریز تبدیل شود، نشان دهنده سکوریت بودن آن است. اما اگر شیشه به قطعات بزرگ و تیز تقسیم شود، به این معنی است که شیشه معمولی است.
منبع: